Konserwacja barokowych polichromii w kościele pw. Wniebowzięcia Panny Maryi, Św. Krzyża i Św. Bartłomieja w Drohobyczu
Konserwacja barokowych polichromii w Kościele p.w. Wniebowzięcia Panny Maryi, Św. Krzyża i Św. Bartłomieja w Drohobyczu
Fundacja Niepodległości
Dofinansowanie: 86.500,00 zł
Celem projektu jest konserwacja techniczna polichromii na ścianach wschodniej i zachodniej kaplicy północnej w kościele p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Maryi, Św. Krzyża i Św. Bartłomieja w Drohobyczu.
Realizacja zadania pozwoli przywrócić należytą estetykę wnętrza. XVIII-wieczna polichromia (autorstwa Andrzeja Soleckiego) stanowi część dekoracji całej świątyni (fragmentarycznie przykrytej pobiałami), o wspólnej tematyce i stylistyce.
Projekt dotyczy II etapu pełnej rewaloryzacji dekoracji malarskiej wnętrza kościoła i obejmuje konserwację (dekorację malarską) na ścianach kaplicy.
Prace obejmują:
- usunięcie wtórnych warstw pobiał i farb emulsyjnych metodą mechaniczną,
- usunięcie wtórnych zapraw metodą mechaniczną,
- doczyszczenie powierzchni polichromii metodą chemiczną,
- wykonanie dezynfekcji preparatem biobójczym,
- impregnacja tynku oraz odsłoniętych cegieł,
- sporządzenie powykonawczej dokumentacji konserwatorskiej.
Polichromie znajdują się w kaplicy północnej, będącej częścią gotyckiego kościoła p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Panny Marii, Krzyża Świętego i św. Bartłomieja, którego fundatorem w 1392 r. był król Władysław Jagiełło (data ta jest początkiem katolickiej parafii w Drohobyczu). Obiekt jest jednym z najstarszych kościołów w Galicji Wschodniej, a jednocześnie najstarszym i najcenniejszym zabytkiem Drohobycza. Polichromie stanowią część polskiego dziedzictwa kulturowego na Ukrainie. Sam Drohobycz do XVIII w. należał do Rzeczpospolitej Obojga Narodów, następnie został wcielony do monarchii
Habsburgów. W granicach Polski znalazł się ponownie w latach 1919-1945, po czym do 1991 r. znajdował się w granicach ZSRR (terytorium Ukraińskiej Socjalistycznej Republiki Radzieckiej). To właśnie w tym okresie dokonały się w największe zniszczenia w kościele, jako że pełnił on funkcję magazynu. Ławki, konfesjonały, rzeźbione ołtarze i cenne obrazy zostały spalone, a zabytkowe organy sprzedano. Dopiero w 1989 roku Polacy mieszkający w Drohobyczu odzyskali kościół, od tamtego czasu trwa jego stopniowa renowacja.
